Engineer / Solution Architect / Dynamics 365-AX Technical Consultant / Instructor (MCT)

Merhaba

Bu yazımda ax 2012 ile gelen yeni Date effective framework , veya diğer adıyla Valid time state tables‘tan bahsedeceğim. Bu framework verinizde tarih veya saat aralığına göre bir işlem yapılıyorsa bu verinin girişini ve kontrollerini otomatik yapar. Örneğin sözleşmeleri tuttuğunuz bir tablo var ve sözleşmeler belli bir tarih aralığında geçerli. Siz sözleşme bittiğinde yeni bir tarih aralığı girip sözleşmenin bazı şartlarını değiştirip yeniden tanım yapabiliyorsunuz.  Adım adım ilerleyelim.

1. FDContractTable isminde bir tablo yapalım. Bu tabloya ContractId adında string bir alan oluşturalım. Tablonun özelliklerinden ValidtimeStateFieldType özelliğini Date yapalım. Otomatik olarak ValidFrom ve Validto alanları açılmış oldu.





2. VTSIdx adında bir indeks oluşturup ContractId , ValidFrom ve ValidTo alanlarını ekleyelim. Resimdeki özellikleri tanımlayalım. ValidTimeStateMode ta iki tanım var Gap ve NoGap . Bu özellik iki tarih arasında boşluk bırakılıp bırakılmayacağını belirleyen özelliktir.



3. Bir form yapalım ve forma grid ekleyelim. Alanlarımız sürükleyip gride bırakalım. Oluşturduğumuz formun veri kaynağının özelliklerinde ValidTimeStateAutoQuery özelliğini DataRange yapalım.



4. Formu açıp veri girişi yaptığınızda aynı sözleşme kodu için çakışan tarihlere giriş yaptırmadığını göreceksiniz. Yeni kayıt girerken devam eden sözleşmeyi bitirdiğini ve yeni sözleşmenin bitiş tarihine bir giriş yapmazsanız never yani sonsuz yazdığını göreceksiniz.

Daha önce bizim kodla yaptığımız bir çok kontrolü framework bizim için yapıyor. Kullanışlı bir sistem olmuş. Bir sonraki yazımda kodda bu yapının nasıl kullanılabileceğinden bahsedeceğim.

Bu framework ile alakalı çok ayrıntılı bir White Paper yayınlandı. Buradan indirebilirsiniz.

Örnek projeyi buradan indirebilirsiniz.

Selamlar.

Merhaba

Dynamics ax 2012 ile birlikte alışık olduğumuz bir çok teknolojide değişiklikler oldu. Bunlardan en temel olanlarından biride PrimaryKey yapısı. Eski versiyon eğitimlerinde sürekli söylediğim bir cümle vardı. “Ax akıllı kod kullanmak için performanstan ödüne vererek ana tablolarda string keyler kullanır.” bu cümle ax 2012 için geçerli değil. Hem akıllı kod kullanmak hemde key’i int yapmak artık mümkün. Tablolar için yeni bir Integer key oluşturmaya gerek yok. Bildiğiniz gibi her tabloda RecId alanımız mevcut. Bizim ilk eskiden beri öğrendiğimiz “her bir tablonun bir tane integer key alanı olur ve diğer tablolarla ilişkileri bu alan sayesinde kurulur” ifadesi ax içinde artık geçerli. Eski versiyonlarda olan string key hala yapabiliyoruz. Bunu başka bir yazımda anlatacağım. Bu yazımda RecId ile nasıl ana tablo yapılır bir örnekle anlatmaya çalışacağım. Adım adım ilerleyelim.

1. Bir kitap tablomuz olsun. Birde kitap satış tablosu olsun.  FDBookTable içine BookName adında string bir alan açalım. Bu alan için bir indeks oluşturalım ve aşağıda görünen tanımları yapalım.
2. FDBookTable genel yapısı için bu tanımları yapalım.
   
3. BookNameIdx indeksini oluşturalım ve tanımları yapalım.
   
4. FDBookTable özelliklerinde key tanımlarını yapalımPrimaryIndex ve ClusterIndex surrogateKey olmalı. SurrogateKey RecId index demek aslında.



5. Int64 tipinde bir EDT oluşturalım.
   
6. EDT özelliklerinde referans tablo olarak kitap tablomuzu seçiyoruz ve Table References kısmında da RecId ile referans tanımı yapıyoruz.
   
7. Bu işlemlerden sonra ana tablo yapabilmek başka tablolarla ilişki kurmak için ihtiyacımız olan tanımları yapmış olduk. Bu aşamada FDBookLine isminde bir tablo oluşturup FDBookTableRecId EDT sini sürükleyip Fields kısmına bıraktığınızda sizden FDBookTable ile ilişki kurmak için bir onay sorusu çıkacaktır. Onay vermelisiniz. Aşağıdaki resimde görünen tanımları otomatik yapmış olacak. Eğer sorun olursa elle de oluşturabilirsiniz.
   
8. Bir form yapalım ve veri kaynağına FDBookLine tablosunu ekleyelim. Tasarım kısmına bir Grid oluşturup veri kaynağında FDBookTableRecId alanını sürükletip Grid üzerine bırakalım. Otomatik olarak ReferanceGroup oluşmalı ve sizin BookNameIdx indeksinde eklediğiniz sütunları otomatik oluşmalıdır. Eğer oluşmuyorsa bir bu kısma kadar olan adımlarda bir eksiklik yapmışsınız demektir.
9. Formu açmadan önce Kitap tablosunu açıp bir kaç kitap tanımı yapalım.
10. Artık kitap satış formu açıp giriş yapabilirim. Gördüğünüz gibi Lookup ta kitap isimlerini görüyorum ve ona göre süzme işlemleri yapabiliyorum. Seçtikten sonrada Grid ekranında kitap isimlerini görüyorum ve Grid üzerinde de süzme yapabiliyorum isim üzerinden. en güzel tarafı ise FDBookLine tablosuna gidip baktığınızda kitap isimlerin yerinde Kitap tablosunun RecId’sini göreceksiniz. Bunu sağlayan bir kaç yapı var öncelikle Veri kaynağında Referance Data Sources kısmı bide Referance Group kısmı. Bu iki kısımda çok ayrıntı var ilerde bunlara da değineceğim.



Benim fikrim bu teknolojiyle birlikte ana tablo tanımlarını RecId üzerinden yapmak lazım. Eski yapılan geliştirmeleri hemen değiştirmeye gerek yok ancak performans sıkıntısı olan kısımlarda değiştirmek lazım.

Projeyi indirmek için tıklayın.

Selamlar.

Merhaba

Bu örnekte bir müşteri üzerinde tanımlanmış boyutları ve değerlerini listeleyen bir select cümleciği yazdım. Burada değer girilmemiş boyutlar gelmeyecektir. Hangi boyutların aktif olduğunu gösteren bir select ifadesini gelecek yazımda paylaşacağım.

static void FD_AddCustDefaultDim(Args _args)
{
    CustTable                           custTable;
    DimensionAttribute                  dimAttr;
    DimensionAttributeValue             dimAttrValue;
    DimensionAttributeValueSetItem      dimAttrValueSetItem;
    ;

    while select custTable
    where  custTable.AccountNum  == "1101"
    join dimAttrValueSetItem
    where dimAttrValueSetItem.DimensionAttributeValueSet ==custTable.DefaultDimension
    join dimAttrValue
         where dimAttrValue.RecId  == dimAttrValueSetItem.DimensionAttributeValue
         join dimAttr
         where dimAttr.RecId   == dimAttrValue.DimensionAttribute
    {
        info(strFmt("%1 ; %2 ; %3 ; %4", CustTable.AccountNum , CustTable.name(),
                        dimAttr.Name , dimAttrValueSetItem.DisplayValue));
    }
}

Çıktısı benim boyut kurulumuma göre şöyle oluyor.

Selamlar.

Merhaba

Ax 2012 ile finansal boyut yapısındaki bir çok değişiklikten eski yazılarımda bahsetmiştim. Boyut yapısındaki bu değişiklikler üzerine kodlarımızda boyutla işlem yapmamız gerektiğinde çok zorlanacağımız düşünmüştüm. Microsoft’taki arkadaşlarda aynı düşünceyi paylaşmışlar ki DimensionProvider sınıfını yazmışlar. Bu sınıf Query yapısında boyutla ilgili işlemleri yapmamızı kolaylaştırıyor ve bizi gereksiz bir çok Join ifadesinden kurtarıyor. Aşağıdaki örneği inceleyelim.

static void FD_AddDimensionRangeToCust(Args _args)
{
    Query                       query = new Query();
    QueryRun                    queryRun;
    QueryBuildDataSource        qbds;
    DimensionProvider           dimProvider = new DimensionProvider();
    CustTable                   custTable;
    ;

    qbds = query.addDataSource(tableNum(CustTable));

    dimProvider.addAttributeRangeToQuery(query, qbds.name(),
                        fieldStr(CustTable,DefaultDimension ),
                        DimensionComponent::DimensionAttribute,
                        "20",
                        "BusinessUnit", true );

    queryRun = new QueryRun(query);
    queryRun.prompt();

    while(queryRun.next())
    {
        CustTable = queryRun.get(tableNum(CustTable));
        info(strFmt("%1 ; %2 ; %3", CustTable.AccountNum ,
                    CustTable.name() , CustTable.DefaultDimension));
    }
}

Bu örnekte BusinessUnit boyutu 20 olan müşterileri listeleyen bir Query yazdım. DimensionProvider sınıfının bir çok metodu mevcut. İhtiyaç oldukça incelemek lazım.

Eski versiyonlarda bunu yazmak gayet  kolaydı çünkü boyut müşteri tablosunda dizi tipinde bir alan olarak bulunuyordu. Ax 2012′de ise tamamen farklı tablolarda tutulan bir veri artık. Bu yüzden 3-4 tablolu bir Join ifadesi yazmaktansa bu sınıfı kullanmak çok daha kolay.

Bu Query ifadesinin Select ile nasıl yazılabileceğini bir sonraki yazımda  ele alacağım.

Selamlar.

Merhaba

DefaultAccount DimensionAttributeValueCombination tablosunda LedgerDimensionType ‘ı  DefaultAccount olan kayıtlardır. MainAccount ile aslında çok bir farkı yok. Ancak benim anladığım bazı işlerde kolaylık olması açısından DefaultAccount kullanılıyor. AX 2009 ‘da LedgerAccount seçilen tanım formlarında ax 2012 ‘de MainAccount değilde DefaultAccount seçiliyor.

DefaultAccount için Segmented Entry Control kullanılıyor. Ancak sadece birinci kısmı yani MainAccount aktif. Boyut yapısı görünmüyor. Biz yeni bir tablo ve form oluşturup bu kontrolün nasıl eklenebileceğini bakalım. Adım adım ilerleyelim.

1. Öncelikle bir tablo yapalım ve EDT ‘si LedgerDimensionDefaultAccount olan  DefaultAccount isminde bir alan açalım. Bu işlemde EDT’yi tabloya sürüklediğinizde DimensionAttributeValueCombination tablosuyla ilişki kurmak için soru soracaktır. Bu ilişkinin kurulması şart. Eğer EDT ile ilgili bir sıkıntı çıkarsa elle de ekleyebilirsiniz.
2. Bir form yapalım ve veri kaynağına oluşturduğumuz tabloyu ekleyelim.
3. Tasarım kısmına bir Grid ekleyelim ve veri kaynağından DefaultAccount alanını sürükleyip Grid’e bırakalım. Otomatik olarak Segmented Entry Control oluşturulacaktır.
4. Kontrolün çalışabilmesi için biraz kod yazmamız gerekiyor. Formun ClassDecleration ve init metodlarına aşağıdaki kodları ekleyelim.

public class FormRun extends ObjectRun
{
   LedgerDimensionDefaultAccountController defaultAccountController;;
}

public void init()
{
    super();
    // hangi veri kaynağının hangi alanı için çalışacağını belirtiyoruz
    defaultAccountController =  LedgerDimensionDefaultAccountController::construct(
                   FDSegmentSEmple_DS, fieldstr(FDSegmentSEmple, DefaultAccount));
}

5. Veri kaynağındaki LedgerDimension alanına şu kodları ekleyelim

public Common resolveReference(FormReferenceControl _formReferenceControl)
{
    return defaultAccountController.resolveReference();
}

6. Grid altında oluşan Segmented Entry Control’e de şu kodları ekleyelim.

public void jumpRef()
{
    defaultAccountController.jumpRef();
}

public void loadAutoCompleteData(LoadAutoCompleteDataEventArgs _e)
{
    super(_e);
    defaultAccountController.loadAutoCompleteData(_e);
}

public void loadSegments()
{
    super();
    defaultAccountController.parmControl(this);
    defaultAccountController.loadSegments();
}

public void segmentValueChanged(SegmentValueChangedEventArgs _e)
{
    super(_e);
    defaultAccountController.segmentValueChanged(_e);
}

public boolean validate()
{
    boolean isValid;
    isValid = super();
    isValid = defaultAccountController.validate() && isValid;
    return isValid;
}

7. Şu anda kontrol hazır formu açtığınızda aşağıdaki gibi bir görüntü göreceksiniz.

Selamlar.